La douce France, het is een heerlijk land om te wonen en naartoe te reizen. Het is dan ook een topper qua reisbestemmingen. Frankrijk heeft heel wat troeven. Leven als God in Frankrijk is een terechte keuze voor een spreekwoord, want onbezorgd zijn ze wel, die Fransen. Sommige van hun gebruiken kunnen voor ons wel vreemd overkomen. We zetten er voor jou even een drietal op een rij.
Over groeten en kussen
Fransen zoenen graag, zelfs bij een eerste ontmoeting. Faire des bises kan je gerust een nationale sport noemen. Ze geven er meestal twee, al kan dit in sommige regio’s ook wel drie of vier zijn. Ook houden ze van excuses. Een pardon hoor je er dus vaak. Bij elke vorm van ontmoeting en afscheid groeten ze. Ze beschouwen het als onbeleefd om dit niet te doen. Oefen dus alvast maar je bonjour en au revoir. Ook in het geven van complimentjes zijn ze kampioenen. En let erop: spreek een Fransman aan met u. Zelfs al heb je je buurman al enkele keren ontmoet, blijf een vous tot hem richten tot hij zelf zegt dat het oké is om tu te zeggen.
Du pain, du vin et du Boursin
Er zijn veel typisch Franse gebruiken, maar deze gewoonte is toch wel heel belangrijk: Fransen leven bourgondisch en houden heel erg van lekker eten. De van oorsprong reclameslogan vat het perfect samen. Ze eten bij elke maaltijd brood. Geen boterhammen zoals bij ons, wel stokbrood (des baguettes). Ze zijn ook verzot op een glas lekkere wijn. Die halen ze bij voorkeur uit eigen land. Wijnstreken om u tegen te zeggen zijn er genoeg in Frankrijk. Voor hen is wijn niet enkel voor feestelijke momenten bedoeld. Ze drinken die vaak elke dag. Ook kaas komt elke dag op tafel. Een kaasplankje als dessert kan er altijd bij.
Onthaasten over de middag
Dit gebruik vloeit eigenlijk voort uit het vorige. Aangezien eten voor Fransen heilig is en ze houden van lekker lang lunchen, is hun lunchpauze ook veel langer. Ze jagen zich zeker niet op over de middag en genieten van een lange, uitgebreide lunch. Dit betekent wel dat er heel wat dicht is over de middag. Je kunt er (meestal tussen 12 en 14 uur) niet terecht in winkels, banken en overheidsgebouwen. Daarentegen hebben ze langere werkdagen dan bij ons. En als je dan in de winkel bent, maak je je best niet druk. Alles verloopt er aan een rustig tempo. Het kan dus heel goed voorvallen dat je voorbuur aan de kassa uitgebreid zijn chequeboek bovenhaalt (nog zo’n gewoonte die wij niet kennen) en een uitgebreid praatje maakt met de kassierster.
